Klimclinic en de beklimming

Na een koude nacht, -15 ligt er ijs op Mn slaapzak en op Mn rugzak. Ik heb het toch niet echt koud gehad dus dat valt mee. Gelukkig komt al snel de zon op. Dat scheelt alles. Na het ontbijt start Mn klimclinic. Ik vind het erg leuk om te doen. De verschillende onderdelen van de klim worden uitgelegd en ik krijg uitleg over hoe het klimmateriaal te gebruiken. Ik oefen op de heuvel bij het basiskamp. De rest van de dag doe ik niet veel. Ik heb opdracht gekregen om te relaxen dus dat doe ik maar. S middags komen de twee Australiërs aan met wie ik eigenlijk zou trekken. Het zijn leuke gasten dus het is erg gezellig. Na het eten ga ik gelijk naar bed. Ik kan niet slapen. In Mn hoofd oefen ik de klimtechnieken en de knopen en ik ben veel te nieuwsgierig/gespannen. Na max 2 uur slaap is het bijna 1 uur en trek ik Mn klimkleding aan, krijg ik porrige voor t ontbijt (jak) en gaan we van start. Het gaat goed. Het 1e stuk is pittig maar daarna wordt het echt leuk. Dan is het echt klimmen over stenen en langs de bergwand. Daarna komen we aan op cramponpoint. Een supermooie klim over mooie ijsformaties (t wordt nu licht dus je kunt wat meer zien). Ik vind het pittig maar op dat moment legt de gids zn hand op Mn schouder en zegt dat het erg goed gaat. Nou ja, dat zal dan wel. Het was wel precies de bevestiging die ik even nodig had. We nemen de ladder over een overhellend stuk ijs en niet lang daarna staan we voor een mega IJsland. Ik weet nog dat de gids zei dat we 400 meter inhoog moesten (70-80 graden) maar ik dacht dat ik dat verkeerd had begrepen omdat ik dacht dat we al veel geklommen hadden. Het bleek dus toch waar. Toen is er wel een paar keer f.ck uit Mn mond gevallen. Maar goed, ik wilde uitdaging dus die heb ik ook gekregen. Stap voor stap klommen we naar de top. En een uur later om 7:20 was ik daadwerkelijk op de top (6189 meter hoog). WoW, tranen in Mn ogen (maar dat zag niemand want ik had Mn zonnebril op