Ons avontuur in Hong Kong

Nou daar zijn we dan nog op de valreep! We zijn nu aardig relaxed maar dat was gisteren wel anders. We zijn superblij dat we weer in Kota Kinabalu zijn. Dat heeft echter niets met Hong Kong te maken. Hong Kong was erg tof. Prachtige skyline met veel wolkenkrabbers, druk, mooie tempels, groene heuvels, lekker eten en veel afwisseling. We zijn vier dagen lang alle kanten uitgegaan en hebben verschillende eilanden gezien. Vooral 's nachts als alles is verlicht was het super! Gisterenmorgen hebben we op Lantau (eiland behorend tot Hong Kong) nog een mooie tempel bezocht met een mega boedha beeld. We moesten later die middag nog met de boot vanaf Hong Kong naar Macau omdat onze vlucht terug naar Kota Kinabalu vandaar vertrok. Dat was maar een uur varen maar we hadden het zekere voor het zekere genomen en zorgden dat we om 15.00 uur bij de ferry waren. We vonden het al wel druk bij de Ferry en er waren tv ploegen maar wij toch op weg om een kaartje te gaan kopen. Wat bleek!, de ferry vaarde niet omdat er erg dichte mist was (dit was al een aantal jaren niet voorgekomen, vandaar de tv ploegen). De eerstvolgende afvaart zou om 19.30 zijn. Niet echt handig voor ons als je vlucht naar Kota Kinabalu om 20.40 vertrekt vanaf Macau. Nou ja dan nemen we maar de helicopter. 't kost een vermogen maar wij moesten koste wat kost in Makau zien te komen. Er stond ook bij de helicopter al een lange rij, maar wij toch aansluiten. Bleek dat die ook niet meer ging vanwege de mist. Oke dan... Wij vragen nog hoopvol aan de mevrouw achter de balie hoe we dan (maakt niet uit wat het kost) toch in Macau kunnen komen? Nou eh niet dus was het antwoord. We (en nog ongeveer 3000 mensen)zaten vast in Hong Kong. De boten vaarden namelijk al niet meer vanaf 11.00 uur. Omdat we ook niet wisten wat we het beste konden doen hebben we toch maar een kaartje gekocht voor de boot van 19.30 uur, ook al wisten we dat we dan de vlucht niet zouden halen (en daarmee dus ook onze vlucht naar Nederland niet die de volgende dag zou vertrekken vanaf Kota Kinabalu). Het leek ons het beste een beetje te zeuren bij de bootmaatschappij zodat we in ieder geval op de eerste boot zouden kunnen die weer zou varen. Dat hielp niets. Gelukkig raakte Robert aan de praat met iemand die ons wel verder wilde helpen, maar niets met de bootmaatschappij te maken had. Die kon alleen op de moment ook niet veel doen. Ja geen boten dan wordt het lastig he?!
We gingen er maar van uit dat we onze vlucht niet zouden halen dus wilden we een andere boeken. Shit, gaat er maar 1 vlucht per dag van Macau naar Kota Kinabalu en die is om 20.40 uur. We konden dus niet een dag later vliegen want dan zouden we onze vlucht naar Nederland missen. Toen zagen we het even niet meer zitten. We hebben gedacht om dan maar de vlucht naar Nederland (vanaf Kot Kinabalu) te laten zitten en vanaf Hong Kong naar Nederland te vliegen. We hadden alleen nog bagage in Kota Kinabalu achter gelaten. Geen echt belangrijke spullen maar toch... Nou ja dachten we wellicht heeft onze vlucht ook last van de mist en heeft die vertraging. Kunnen we Air Asia op geen manier bereiken. Nog steeds hadden we de vriendelijke, en zou blijken, invloedrijke manager die ons hielp. Nog maar eens naar de bootmaatschappij toe. Wat bleek om 17.30 uur zou de eerste boot vertrekken naar Macau met de mensen met een kaartje van 11.00 uur 's morgens. Die manager heeft toen iets voor ons geregeld en voor we het wisten werden we meegenomen door een mannetje langs lange rijen mensen (we draaiden ons hoofd maar een beetje de andere kant op want die mensen keken niet al te blij), door de douane en zo door naar de boot. Bizar he??? We waren echt superblij. Eenmaal op de boot dachten we dat we het ergste hadden gehad. Nou het bleek nog maar het begin!!! We moesten nog ongeveer 10 minuten tot de haven van Macau en toen gingen de motoren af. Het was te mistig ze kregen geen toestemming om aan te leggen in de haven. Wat een k..zooi. In afwachting wat zou gebeuren heeft Robert geregeld dat we als eerste van de boot zouden mogen via een speciale uitgang zodat we ook als eerste door de douane konden en een taxi konden fixen naar het vliegveld. Na een slopende 3 kwartier wachten waren we in de haven. Wat denk je, we lagen op een andere plaats, konden we niet via de speciale uitgang omdat er geen trap was. Wij dus achter alle mensen aan. Bij de douane stond een megarij. Gelukkig kon Lot daar regelen dat we via een andere weg voor konden. Komen we aan bij de taxis, staan er nog minimaal 100 andere mensen in de rij op een taxi te wachten. Ze zijn hier nogal op netjes in de rij staan, dus lukte het ons niet een taxi te bemachtigen. Zelfs niet toen we zwaaiden met veel geld. Waar is de corruptie als je hem nodig hebt??? We zagen geen uitweg totdat Lot zich iets herinnerde (op de boot had iemand gezegd dat we eventueel met een bus van een hotel naar een hotel konden gaan en daar een taxi konden nemen). Zo gezegd zo gedaan. Het duurste hotel van Macau ligt vlakbij het vliegveld en die bus stond er. We moesten zo wat smeken op onze knieen maar we mochten mee. Gaat die k..bus met een gangetje van maximaal 20 km/u naar dat hotel. Leuk voor de gasten, beetje sightseeing maar wij hadden een vlucht te halen. We dachten dat we gek werden. We hadden nog 10 minuten voordat de gate sloot. We wisten niet hoe lang die bus er over zou doen, maar daar zagen we het hotel. Yes! Maar we waren er nog niet. We stonden aan de achterkant van het hotel en de taxis vertrokken aan de voorkant. Nou ja even het hotel door denk je dan. Nou niet dus!!! Het hotel heeft het grootste (en meest chique) casino van Macau. Wij rennen daar met onze rugzak terwijl die anderen allemaal in avondjurk en pak aan het gokken waren. Behalve dat we bij de boot al gefilmd waren voor het nieuws in Hong Kong waren we hier ook een bezienswaardigheid. Heel de tijd riepen van die mannetjes dat we moesten wandelen en niet mochten rennen, dus wij zijn inmiddels heel goed in "snelwandelen". Eenmaal aan de voorkant van het hotel weer een megarij voor de taxis. We hadden nog 5 minuten tot de gate zou sluiten. Toen hebben we maar heel hard geroepen dat we echt vervoer nodig hadden en precies 5 minuten hadden om op de luchthavan te komen. We zullen wel opgevallen zijn tussen al die chique lui (en ze wilden vast van ons af) want we mochten met de auto van het hotel! Nou beter kon niet. 't kost een paar centen maar die chauffeur reed of zijn leven er vanaf hing. Terwijl we aankomen op het vliegveld horen we iemand roepen het inchecken voor Air Asia sluit. Dus wij rennen er heen. Onze rugzakken achter ons aan trekken en mochten als laatsten door! We zaten op de vlucht! We hebben al veel meegemaakt, maar dit sloeg alles. Echt bizar. We hebben zo veel pech gehad en eigenlijk nog veel meer geluk. Al die mensen die ons hebben geholpen om uiteindelijk precies op tijd op de luchthaven te zijn. Het leek wel een film!
Lot heeft in Hong Kong nog haar hand laten lezen (ze doen daar erg veel aan het voorspellen van de toekomst). Er is voorspeld dat ze over drie maanden veel geluk zal hebben. Nou waarschijnlijk is dat al opgebruikt maar goed.

De vakantie zit er op en was weer super. Mooie jungle, lekker relaxen op een bounty eiland, vriendelijke mensen,en Hong Kong. Als alles goed gaat vliegen we vanavond naar huis. Robert ziet alleen onze vlucht niet op internet staan. 't zal toch niet waar zijn!!!!! We gaan nu maar snel een kantoortje van Malaysia Airlines zoeken.