Van de hitte in de kou!

Na de luxe van het reizen met een auto en chauffeur zijn we nu verder gereisd met openbaar vervoer, zoals we normaal doen. Da's toch anders... Vanuit Agra zijn we met de nachttrein vertrokken naar Varanasi. De trein zou om 19.30 vertrekken en omdat het een slaaptrein is moet je er dan een uur van te voren zijn. Wij onze spullen (en onszelf) in een tuktuk gepropt en waren keurig op tijd. We waren lekker aan het kletsen met een jongen uit duitsland toen hij vroeg welke stoelnummers wij hadden. Eh.. weten wij veel. Het zou op een lijst staan in de stationshal. Lot op zoek, maar onze namen natuurlijk niet te vinden. Dan maar vragen. Nou dan wordt je dus van het kastje naar de muur gestuurd. Uiteindelijk begrepen we dat we op een wachtlijst stonden. Wat!? daar zaten we niet op te wachten. Nou ja we zien wel, we moesten het maar regelen met de conducteur als de trein aankwam. Komt er opeens een man naar ons toe, die ons wil helpen. Wij nog een beetje huiverig natuurlijk omdat je zo veel gewaarschuwd wordt voor "gevaarlijke" zaken in India, maar wat voor keus hadden we. Stuurt die man een sms naar het nummer van de spoorwegen met het nummer van ons treinkaartje, krijgt hij zo onze stoelnummers door. Bizar he? Dat is India, enerzijds, in onze ogen, verbluffende techniek, anderzijds moeten mensen water halen bij de pomp in het dorp, is er open riool en lopen de ratten en de koeien over het spoor en het perron. Smakelijk! Nou in ieder geval hadden we ons stoelnummer. Nu de trein nog. Ach, en deze arriveerde slechts vier uur te laat. Inmiddels hadden we dus van 18.30 tot 23.30 staan wachten. Lekker dan! Dat reizen in een auto met chauffeur had wel wat... Maar iets later dan gepland zijn we wel in Varanasi aangekomen. Wat een bijzondere stad. Het is de heiligste stad van India en dat hebben we gezien. 's avonds een mooie ceremonie en bij zonsopkomt een mooie boottocht. Mensen offeren dan aan de Ganges en vereren deze. Verder doen ze trouwens alles in de ganges, zich wassen, zwemmen, cremeren, de was en gebruiken ze deze als riool. Geen wonder dat de ganges de meest vervuilde rivier is ter wereld. Wij zijn maar niet verder gegaan dan onze teen erin te steken. In Varanasi was het wel superheet. 41 graden ongeveer. Wij hadden wel airco op de kamer maar aangezien ze vaker geen electriciteit hebben (door overbelasting van het net) dan wel, hadden we daar niet veel aan. Robert had het dus snel gezien. We hebben weer een nachttrein genomen (deze had gelukkig maar 3.5 uur vertraging ?!) naar Delhi om daarna door te vliegen naar Kashmir. Inmiddels is het er veilig en er zijn veel bergen, dus koelte. Lot wilde wel naar Leh (in Ladakh) maar daar wordt nogal onregelmatig op gevolgen dus dat vond Rob niet zo'n goed idee, gezien onze vorige vakantie. Bovendien zijn er veel demonstraties gaande. Er wonen veel Tibetanen namelijk. Dus het is Kashmir geworden. Er zijn hier nog veel militairen maar dat is enkel om de veilige situatie in stand te houden. We slapen op een houseboat bij een lokale familie. Erg gezellig en super gastvrij. Vandaag hebben we een tocht gemaakt in een soort venetiaanse gondelboot over het Dal lake in Srinangar. Prachtig! Rob heeft min of meer wat hij wil want het is hier 18 graden overdag en ongeveer 6 in de nacht (beter dan 40 graden) maar...het regent vrij frequent. Daar worden we natuurlijk niet blij van! Morgen gaan we, zo het er nu naar uit ziet, een trekking maken vanaf Sonamarg (een plaatsje op 3 uur rijden hier vandaan in de Himalaya) naar een gletsjer. we slapen dan een nacht bij een lokale familie en trekken de volgende dag terug. Er schijnt veel sneeuw te liggen dus dat zal tof zijn!Lot heeft daarna nog zo'n trekking in gedachten, maar als het regent....We zullen zien!