Gave eerste trekking

De dag begon met het geluid van een landende helicopter. Top, daar zal Mn tas zijn dacht ik nog. Maar helaas. Dat duurde nog een paar uur. Geheel tegen de verwachting in werd hij dan alsnog bezorgd. Toch wel fijn om wat schone spullen te hebben. We zijn daarna op pad gegaan. Eerst nog een blik op de gevaarlijkste landingsbaan ter wereld en daarna op weg naar pharping. In eerste instantie was dat de overnachtingsplek. Uiteindelijk hebben we er geluncht. Omdat alles goed ging wilden we verder wandelen naar monjo maar we waren onze sherpa kwijt. Op zich geen onoverkomelijk probleem want er is maar 1 pad maar de gids wist niet of de sherpa zou begrijpen dat wij zouden doorlopen naar de volgende plaats. Bellen ging ook niet omdat de sherpa geen telefoon had. Ik bedacht nog dat we een spandoek oid konden ophangen maar de sherpa kan niet lezen en schrijven. Er zat dus niets anders op dan terug te lopen. Ja ik niet natuurlijk. Ik heb thee gedronken met een paar andere toeristen tot de gids en sherpa samen terug kwamen. Vanaf dat moment mocht hij niet meer dan 300 meter voor of achter ons lopen. Het was een mooie tocht met kloosters, stupa’s, mooie natuur, dragers die tot 120 kilo dragen op hun rug en een soort jaks (nog geen echte maar een kruising tussen een koe en een jak). Ook leuke mensen ontmoet onderweg. Morgen lopen we naar namche bazaar. Daar blijven we 2 nachten om te acclimatiseren. Het ligt op 3400 meter. Als het helder weer is zien we morgen mount Everest. Fingers crossed!